Een heel mooi stukje natuur.
Door: TheoLeny
Blijf op de hoogte en volg Leny
23 Februari 2012 | Laos, Luang Prabang
Hallo allemaal,
Ja, daar zijn we weer. We hebben weer bereik en net alle reacties en mailtjes gelezen. Dankjewel voor de goede wensen. En de rest van de familie van der Jagt ook welkom!
Gisteren dus inderdaad om 5 uur de wekker -via telefoon gezet- en ook aan de receptie gevraagd om een wake-up call. Gelukkig maar, want we werden inderdaad gebeld, maar mijn wekker ging niet af. Was vergeten de tijd weer 3 uur vooruit te zetten! Horloges en zo wel gedaan, maar ja die telefoon gebruik je toch niet hier, dus helemaal niet aan gedacht en die stond dus pas op 2 uur! Ook hadden we bij de receptie gevraagd om een ontbijt mee te kunnen nemen voor onderweg, nou dat kon. Maar ’s-morgens begreep de man achter de balie ons helemaal niet (sprak geen Engels, trouwens wel een beetje raar in zo’n groot hotel)dus geen ontbijt klaar en het Restaurant was nog dicht, ging pas om 6 uur open en het was vijf minuten vóór, dus uiteindelijk maar ergens een chef of zo opgetrommeld en gevraagd, die zei: ja dat had u moeten bestellen. Nou ja, ze waren het dus vergeten. Er werden een paar sneetjes brood, gekookt ei, beetje jam en een banaan in een doosje gestopt en we konden vertrekken (maar goed dat ik zelf ook nog 2 kleine yoghurtjes had meegenomen met plastic lepeltjes, anders hadden we de jam om moeten kiepen op het brood, want we hadden geen mes). Maar best te doen hoor verder en we waren mooi op tijd in Chiang Khong aan de grens -10 minuten voor 8- en die ging om 8 uur precies open. Er stonden maar een paar mensen voor ons. Geen douane of zo te zien, alleen een slagboom, waar je volgens een Franse gids die daar met een groep was, onderdoor moest lopen om vast tickets voor de boot te halen. Dus dat deed ik ook maar en inderdaad niemand die reageerde of ergens naar vroeg. Dus die hadden we ook vast binnen. Nou de Thaise grens over was helemaal geen punt weer een stempel er in, weer op de foto gezet en klaar! Toen naar de longtailboot,waarmee we de rivier over moesten steken, de natuurlijke grens tussen Thailand en Laos.. Er zat al iemand in, wij er bij en hij stak gelijk over. We kwamen als eerste aan de overkant en daar stond inderdaad Kai (betekent kip) onze Laotiaanse gids, met een big smile,op ons te wachten en was erg blij dat we het zo vlot hadden gedaan. Schijnt wel eens 11/2 uur te duren. Toen naar boven klauteren naar het Laotiaanse kantoortje. Bagage was al boven en werd netjes bewaakt. Daar weer formulieren invullen, foto er bij en ja hoor het werd geaccepteerd, zou 20 minuten duren. Ondertussen stroomden de mensen daar binnen. Er was ook een grenswisselkantoortje, dus gelijk maar even Euro’s omwisselen voor Kip: 1 Euro is 10.000 Kip. Er stond een Fransman voor me, dezelfde die me had geholpen de bagage naar de boot te sjouwen, die ook iets inwisselde. Hij kreeg een pak geld terug. Stond er naar te kijken en zag op de biljetten allemaal 50.000 en 20.000 staan. Je hoorde hem denken, wat duizenden?! Keek op en ik zei: ja, je bent eindelijk miljonair, mooi toch… Hij werd helemaal enthousiast en liep vreselijk lachend naar zijn groepje. Theo stond ondertussen op wacht! Na 10 minuten moesten we komen... Er stond een enorme rij, waar we achteraan moesten sluiten, dus we dachten nou zal wel lang duren, maar vrijwel onmiddellijk werd er een paspoort omhoog gestoken en er volgde een stortvloed aan woorden. En ja hoor, we zagen mijn foto op het paspoort staan, dus klaar! En iedereen verder maar wachten! Hoe we dat hebben gepresteerd? We weten het niet, maar was wel mooi geregeld. Maar eerst betalen $ 35,= p.p. wel duur, maar dan heb je ook wat! Het is het mooiste visum dat we ooit hebben gekregen, dat scheelt!!
Toen bagage in de tuk tuk en binnen 5 minuten zaten we in Ban Houayxay aan de oever van de Mekong rivier. Dan, over een bootje gesproken en bootje varen. Nou, zeg maar rustig boot! Jeetje, we wisten niet wat we zagen zo groot (zeker 18 meter en dan nog het woonhuis van de chauffeur er achter)en dat voor ons alleen! Echt super de luxe en heerlijk relaxed. We hadden 2 grote zitbanken, een aantal tafeltjes met bankjes er bij. Dan een open ruimte en daarachter een grote eettafel voor de lunch. Voor Theo werd er een compleet bed gemaakt, zodat hij s’middags kon slapen. Echt prima geregeld. Je hoopt natuurlijk al wel dat het zo zal zijn, maar we hadden andere verhalen gehoord, dus we waren erg blij. Met name Theo was helemaal verbaasd (had zich met alle details van de voorbereidingen niet zo erg bezig gehouden)! We vertrokken precies om half 10.
Maar het is nu hier 10 over 11 en we gaan naar bed. Morgen weer verder want we blijven hier 3 nachten!
Trust iedereen en groetjes, en Piet genieten doen we zeker!
Theo en Leny
Ja, daar zijn we weer. We hebben weer bereik en net alle reacties en mailtjes gelezen. Dankjewel voor de goede wensen. En de rest van de familie van der Jagt ook welkom!
Gisteren dus inderdaad om 5 uur de wekker -via telefoon gezet- en ook aan de receptie gevraagd om een wake-up call. Gelukkig maar, want we werden inderdaad gebeld, maar mijn wekker ging niet af. Was vergeten de tijd weer 3 uur vooruit te zetten! Horloges en zo wel gedaan, maar ja die telefoon gebruik je toch niet hier, dus helemaal niet aan gedacht en die stond dus pas op 2 uur! Ook hadden we bij de receptie gevraagd om een ontbijt mee te kunnen nemen voor onderweg, nou dat kon. Maar ’s-morgens begreep de man achter de balie ons helemaal niet (sprak geen Engels, trouwens wel een beetje raar in zo’n groot hotel)dus geen ontbijt klaar en het Restaurant was nog dicht, ging pas om 6 uur open en het was vijf minuten vóór, dus uiteindelijk maar ergens een chef of zo opgetrommeld en gevraagd, die zei: ja dat had u moeten bestellen. Nou ja, ze waren het dus vergeten. Er werden een paar sneetjes brood, gekookt ei, beetje jam en een banaan in een doosje gestopt en we konden vertrekken (maar goed dat ik zelf ook nog 2 kleine yoghurtjes had meegenomen met plastic lepeltjes, anders hadden we de jam om moeten kiepen op het brood, want we hadden geen mes). Maar best te doen hoor verder en we waren mooi op tijd in Chiang Khong aan de grens -10 minuten voor 8- en die ging om 8 uur precies open. Er stonden maar een paar mensen voor ons. Geen douane of zo te zien, alleen een slagboom, waar je volgens een Franse gids die daar met een groep was, onderdoor moest lopen om vast tickets voor de boot te halen. Dus dat deed ik ook maar en inderdaad niemand die reageerde of ergens naar vroeg. Dus die hadden we ook vast binnen. Nou de Thaise grens over was helemaal geen punt weer een stempel er in, weer op de foto gezet en klaar! Toen naar de longtailboot,waarmee we de rivier over moesten steken, de natuurlijke grens tussen Thailand en Laos.. Er zat al iemand in, wij er bij en hij stak gelijk over. We kwamen als eerste aan de overkant en daar stond inderdaad Kai (betekent kip) onze Laotiaanse gids, met een big smile,op ons te wachten en was erg blij dat we het zo vlot hadden gedaan. Schijnt wel eens 11/2 uur te duren. Toen naar boven klauteren naar het Laotiaanse kantoortje. Bagage was al boven en werd netjes bewaakt. Daar weer formulieren invullen, foto er bij en ja hoor het werd geaccepteerd, zou 20 minuten duren. Ondertussen stroomden de mensen daar binnen. Er was ook een grenswisselkantoortje, dus gelijk maar even Euro’s omwisselen voor Kip: 1 Euro is 10.000 Kip. Er stond een Fransman voor me, dezelfde die me had geholpen de bagage naar de boot te sjouwen, die ook iets inwisselde. Hij kreeg een pak geld terug. Stond er naar te kijken en zag op de biljetten allemaal 50.000 en 20.000 staan. Je hoorde hem denken, wat duizenden?! Keek op en ik zei: ja, je bent eindelijk miljonair, mooi toch… Hij werd helemaal enthousiast en liep vreselijk lachend naar zijn groepje. Theo stond ondertussen op wacht! Na 10 minuten moesten we komen... Er stond een enorme rij, waar we achteraan moesten sluiten, dus we dachten nou zal wel lang duren, maar vrijwel onmiddellijk werd er een paspoort omhoog gestoken en er volgde een stortvloed aan woorden. En ja hoor, we zagen mijn foto op het paspoort staan, dus klaar! En iedereen verder maar wachten! Hoe we dat hebben gepresteerd? We weten het niet, maar was wel mooi geregeld. Maar eerst betalen $ 35,= p.p. wel duur, maar dan heb je ook wat! Het is het mooiste visum dat we ooit hebben gekregen, dat scheelt!!
Toen bagage in de tuk tuk en binnen 5 minuten zaten we in Ban Houayxay aan de oever van de Mekong rivier. Dan, over een bootje gesproken en bootje varen. Nou, zeg maar rustig boot! Jeetje, we wisten niet wat we zagen zo groot (zeker 18 meter en dan nog het woonhuis van de chauffeur er achter)en dat voor ons alleen! Echt super de luxe en heerlijk relaxed. We hadden 2 grote zitbanken, een aantal tafeltjes met bankjes er bij. Dan een open ruimte en daarachter een grote eettafel voor de lunch. Voor Theo werd er een compleet bed gemaakt, zodat hij s’middags kon slapen. Echt prima geregeld. Je hoopt natuurlijk al wel dat het zo zal zijn, maar we hadden andere verhalen gehoord, dus we waren erg blij. Met name Theo was helemaal verbaasd (had zich met alle details van de voorbereidingen niet zo erg bezig gehouden)! We vertrokken precies om half 10.
Maar het is nu hier 10 over 11 en we gaan naar bed. Morgen weer verder want we blijven hier 3 nachten!
Trust iedereen en groetjes, en Piet genieten doen we zeker!
Theo en Leny
-
23 Februari 2012 - 16:40
Louis En Astrid:
Zooo, dat klinkt echt goed allemaal,wat fijn dat het ook allemaal gewoon klopt! We zijn wel heel benieuwd naar de foto's van jullie boot! Geniet ervan! -
23 Februari 2012 - 19:25
Suze:
Heerlijk,ga zo door! -
23 Februari 2012 - 20:07
Fons:
Wat heerlijk henbaar allemaal. De oversteek en dat kleine kantoortje waar je geld kan wisselen. Kan me nog goed herinneren dat we destijds 90 dollar omwisselde voor iets meer dan 1,5 miljoen kippen. Wat handgeld in de portemonnee en de rest veilig in de buidel op de buik. Tijdens een wandeling in de natuur kregen we een vreselijke bui regen over ons heen. We waren tot de laatste draad doorweekt. Het buideltje was niet waterdicht. Paspoort, vliegtickets en 1 miljoen kippen drijfnat. In de hotelkamer werd op ieder vrij plekje geld neergelegd om te drogen. We zijn 3 dagen zoet geweest om alle kippen weer droog te krijgen. Sindsdien gaan geld en papieren eerst in een plastic zakje voorat het de buidel in gaat.
Ben benieuwd naar jullie verder reisverhalen. -
24 Februari 2012 - 17:00
Tonny En Arie:
hallo wereldreizigers wat een reis en dan nog zoveel kippen erbij wij gaan morgen naar Gamma om hout te halen dan zullen we bij jullie thuis een groot hok bouwen voor al die dieren. Wel een hele grote boot voor jullie enorm! Geniet van het mooie weer en het land en pas goed op elkaar. Groetjes tonny en arie -
25 Februari 2012 - 09:17
Theo En Leny:
Nou, we hadden die boot graag met jullie gedeeld hoor!
Gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
