Weer thuis

Weer thuis!
12/3 Toch nog even lekker gezwommen vanmorgen in het zwembad. Was erg warm, dus zwempak ook zo droog. Daarna nog even de laatste dingen ingepakt en uitgecheckt uit het 11e (laatste) hotel van deze vakantie!
Nog even bij het kleine restaurantje gegeten, waar we de laatste dagen nogal eens kwamen. De vrouw daar, waarvan wij dachten dat ze toch wel 45 à 50 jaar zou zijn, kwam er gezellig even bij zitten en bleek pas 37 te zijn. Heel moeilijk te schatten dus! Ze vroeg heel veel over Nederland. Dacht dat we -omdat we onder de zeespiegel wonen- in de grond leven! En of daar dan ook wegen waren en zo. Dus wij zo goed als het ging uitgelegd, dat we toch wel boven de grond leven, maar dat er grote dijken om het land heen zitten! Je kon ook echt merken, dat haar leven toch niet eenvoudig was. Ze klaagde niet echt, maar vertelde hoe haar leven er uit zag als ongetrouwde vrouw, zonder kinderen. Ze was blij dat ze werk had en had ook geleerd om op een computer te werken, maar daar kon ze geen werk in vinden. Waarschijnlijk toch te oud. Ze vond het niet leuk, dat we weer vertrokken en we moesten zeker terug komen! Dat hebben we maar een beetje in het midden gelaten!
Om 13.30 stond de chauffeur van de taxi weer op de stoep om ons naar Phnom Penh te brengen, 3 uur rijden, maar het was lekker koel in de auto dus geen probleem. Vlak voor Phnom Penh passeerden we eerst allerlei enorm grote fabrieken met hallen, waar veel werknemers uit kwamen. Vlakbij de uitgang was gewoon een soort markt, waar ze eten etc. konden kopen. Vreemd gezicht om dat soort fabrieken nu in het echt te zien. Op TV zie je het wel eens, maar als je het in het echt ziet en je voorstelt; hoe dat leven van die mensen er uit ziet, is het heel anders. Het vliegveld lag gelukkig voor de grote stad, dus geen echt probleem met het verkeer. De vlucht van Phnom Penh naar Bangkok duurde maar 50 minuten, waarin we ook nog een diner voorgeschoteld kregen, dus dat was vlug, vlug naar binnen werken.
In Bangkok moesten we ruim 5 uur wachten, maar daar hadden we rekening mee gehouden. Eerst maar eens uitgepuzzeld waar het volgende vliegtuig weer zou vertrekken. Toen een paar luie stoelen opgezocht; dat werden een serie stoelen aan elkaar. Theo heeft zelfs nog geslapen, terwijl ik zo’n beetje de wacht hield over de handbagage. En -niet te vergeten- een heerlijk yoghurt ijsje gegeten! Was het enige echte ijsje van de vakantie. Zoveel ijs hadden we niet gezien onderweg en bovendien leek dat ook niet zo vertrouwd dan. Wel veel verse vruchtenshakes etc., ook erg lekker hoor! Hoewel we kunnen constateren, dat we geen van beiden diarree, of dat soort klachten hebben gehad! Heel mooi dus, is wel eens anders geweest!
13/3 Om 02.40 vertrokken we richting Dubai met air Emirates. Luxe vliegtuig weer met eigen schermpje; USB aansluiting om je foto’s op het scherm te bekijken en oplaadpunt voor je laptop! Mogelijkheden voor verzending van sms en e-mail, bellen; alles kon! Maar hadden we niet zo’n puf in. We hebben lekker geslapen voor een deel. Na 6 uur vliegen stonden we weer in Dubai. Daar hadden we 2 ½ uur de tijd, voordat we weer vertrokken naar Amsterdam. Jeetje wat een vliegveld. Toen we op de heenweg aankwamen, hadden we eigenlijk niets gezien. Werden toen wel door een enorme hal geleid met zuilen, maar van het hele tax free winkelen hadden we niets gezien. Het leek wel de Kalverstraat in Amsterdam zo druk. Met allemaal winkels van dure merken kleding, leer en noem maar op. Niet te vergeten: de goud en diamanten straat! Ongelooflijk weer en natuurlijk de elektrische apparatuur. Een Ipad 2 voor $ 500,= is natuurlijk ook niet duur, heb ik inmiddels begrepen! Er hing een plattegrond met pijl waar we ons begaven, gelukkig. Er stond ook aangegeven dat we er 29 minuten over zouden doen om bij gate 144 (waar we moesten zijn, waren er meer dan 260) te komen. Dus meteen maar een beetje in die richting gegaan, was maar goed ook. Want door het kijken en een hapje eten, kwamen we 5 minuten voor het openen van de gate aan. We moesten nl. bij de uitgang ook nog 20 minuten -over het vliegveld- met de bus, stonden zelfs in de file hier en daar voor een stoplicht! Heb nog nooit zo’n vliegveld gezien. We vertrokken 20 minuten te laat, maar dat was misschien wel mooi; want we kwamen op Schiphol aan, net op het moment dat de stiptheidsactie weer voorbij was. Daar dus gelukkig helemaal geen last van gehad. En onze bagage kwam waarachtig ook keurig op de band aangegleden. Hadden we ons wel een paar keer afgevraagd met die drie toestellen!
En dus nu weer thuis; terug van een hele mooie reis met heel veel nieuwe indrukken en ervaringen.
Dubai: een apart gebeuren! Een wereldstad waar alles om geld draait en een kijkje in de Arabische wereld. Heel aparte ervaring en tegelijk een beetje vaag, maar we hadden het niet willen missen.
Laos: een enorm verschil! Echt nog een onderontwikkeld land met veel achterstand, ook qua kennis; niet alleen bij volwassenen, maar voor een groot deel nog steeds geen onderwijs voor kinderen. Voor ons wel een beetje bekend uiteraard qua armoede, maar wel met een andere cultuur dan we gewend zijn in Ethiopië. Heeft ook nogal te lijden gehad onder de oorlog in Vietnam. Heel vriendelijk volk en zeker aan te bevelen om heen te gaan.
Cambodja: weer anders! Nog behoorlijk getekend door de oorlog en de tijd van Pol Pot en de Rode Khmer (einde 1998). Wel al meer toerisme, maar eigenlijk vooral alleen in Phnom Penh en Siem Riep. De rest van Cambodja is nog weinig bekend en zie je weinig, of geen toeristen! Blij dat we het gedaan hebben en Angkor Wat gezien hebben. Ook een vriendelijk volk en je wordt -zeker op het platteland- zeer welkom geheten als toerist.

Beetje moe, maar wel heel voldaan, hebben we het dagelijkse leven weer min of meer opgepakt. Blij de kinderen en kleinkinderen weer te zien, maar wel weer even wennen aan de was, boodschappen doen en eten klaarmaken en de kou!
Hiermee sluiten we het verslag van deze reis af, nogmaals bedankt voor de reacties en veel groeten van:
Theo en Leny.