Nog een paar dagen Addis

Maandag 28/7 Piet ging achter zijn identiteitskaart aan, die moet vóór 9 augustus vernieuwd zijn en op 11 augustus gaat hij op vakantie naar Nederland dus tijd dat er wat vaart in komt. Hij had het al weken geleden aangevraagd, maar tot nu toe nog geen enkele vordering in het proces.
Anteneh kwam wat later met de minibus, vanwege wat problemen op de weg. Het was eind van de Ramadan dus groot feest met veel volk in en rondom het stadion. Er was veel politie op straat, ze hadden bij het stadion de weg geblokkeerd, want de vrijdag ervoor was er tijdens het Moslim gebed een demonstratie geweest die uit de hand was gelopen en er was door de politie geschoten. Een beetje voorzichtig aan dus. Vandaag ging het eerst naar het Hilton hotel om daar de souvenirs winkeltjes te bekijken en even van WiFi gebruik maken. Nou die winkeltjes bleken een stuk minder interessant dan een paar jaar geleden en voor de WiFi moest duur betaald worden, dus na een cappuccino en een geslaagde poging om geld te pinnen, daar maar weer vertrokken. Ergens geluncht bij een soort Burger King waar wel gratis WiFi was. Maar dan moet je niet denken dat je altijd kunt bellen of internetten, want mijn lokale nummer werkte de hele dag al niet. Na de lunch nog even naar een aantal souvenir winkeltjes gegaan in het rijtje bij het postkantoor. Sommigen herkenden me omdat we daar vaker spullen hadden gekocht voor de winkel. Zo ook Semma, een oudere man waar we 40 jaar geleden al kwamen. Het was een emotioneel weerzien toen hij hoorde dat Theo was overleden en niet alleen voor hem, maar ook voor Anteneh. Ik moest hem beloven nog een keer terug zou komen, nadat ik hem had uitgelegd nu op zoek te zijn voor spullen van mijn familie. Gelukkig vond iedereen wat hij wilde kopen en na het afdingen kon er meestal een redelijke prijs worden afgerekend. Toen weer terug naar Piet en daar zaten ook Giovanni en zijn vrouw (oude vriend uit Dembidollo, die jarenlang voor een vriendenprijsje, het onderhoud van Piet zijn auto’s en tractoren heeft gedaan) om ons te begroeten. Uiteraard nogal wat nieuwtjes gehoord, zo schijnen ze bezig te zijn de wegen te asfalteren in de stad Dembidollo. Dat zou al een hele verbetering zijn, maar in de dorpen daarbuiten is het nog steeds een puinhoop met name in de regentijd. Volgens hem ook van ons een goede keus geweest er nu niet heen te gaan, dat moet echt in een andere periode van het jaar. Na het eten nog een tijdje gezeten en wel op tijd naar bed.


Dinsdag 29/7 Marijanne, Henk, Imke en Nienke wilden naar de dierentuin, waar vroeger de leeuwen van Haile Selassi zaten. Ilona en ik -samen met Dessitu- gingen met een lokaal taxibusje naar de Mercato op zoek naar bubbeltjes plastic om de gekochte manden in te verpakken en om wat kruiden en dingen te kopen om mee te nemen naar Nederland. Geen tassen, dure dingen etc. mee, dan kon het ook niet gejat worden. Alleen wat geld in een gordeltasje onder de lange broek. Het was een oud, gammel, verroest busje waarvan je de deur ongeveer met je hand moest vasthouden om hem er niet uit te laten vallen. De zittingen van de smalle stoelen waren allemaal vies en kapot. Er waren inclusief de chauffeur 11 zitplaatsen en op een gegeven moment zaten we er met 18 personen en een grote koffer in! Lekker opgepropt en plakkerig dus, want het regende ook nog, dus alles vies en nat. Maar ja… het kostte maar 3 Birr (nog geen 12 cent) per persoon en als je een personenwagen taxi nam, was je voor die afstand al gauw zo’n 100 Birr kwijt. Zonde van het geld! Mensen konden uitstappen waar ze het zelf aangaven en op een gegeven moment liep de taxi leeg en moesten wij er ook uit. Kwamen op een weg waar in het midden een aantal smalle, hogere en lagere betonnen randen waren geplaatst met gaten ertussen waar we overheen moesten zien te komen. Wat dat moest worden? Geen idee. Gelukkig kregen we van alle kanten hulp om er overheen te komen, anders was het ook niet zo goed gegaan met Dessitu en mij! Na een kwartiertje lopen kwamen we op een plek waar ze in plastic verpakte kruiden hadden, dat was handiger om mee te nemen, dus voor ieder wat wils gekocht en op zoek naar wat kopjes, pannetje en het plastic. Nou dat laatste moesten we maar vergeten, nergens waren daar grote stukken van te koop. Alleen kleine stukjes, die om pannen of zo uit China hadden gezeten! Toen we alles verder binnen hadden ook maar een grote tas gekocht -want op de heenreis was er een koffer gesneuveld- waar alles meteen in kon. Toen weer terug via de betonranden en met de taxibus en tegen 1 uur waren we weer terug. Even geluncht en de anderen kwamen ook terug, toen samen nog even wat laatste dingetjes geregeld en weer een beetje op tijd terug bij Piet, want onze vriend Dagnew uit Dembidollo zou komen. En inderdaad even later kwam hij aanrijden en bracht een doos lokale wijn mee, want hij wist dat we dat lekker vonden. Hij zorgde in het verleden al dat Dembidollo werd voorzien van Coca Cola, Fanta, bier en whisky, was koffie handelaar en had een hotelletje gebouwd, waar je in een redelijke kamer kon verblijven. Verdiende goed geld, maar hielp Piet ook enorm met allerlei projecten voor de mensen, zoals graanmolens etc. Inmiddels heeft hij ook nog een gebouw neergezet met winkels, doet aan bomen beplanting en heeft een heel mooi hotel gebouwd in Gimbi. Er werden allerlei herinneringen opgehaald en rond half 10 vertrok hij weer. Het was de laatste avond voor de groep in Addis, want de volgende avond zouden ze allemaal weer vertrekken en alleen ik blijf nog een week langer.