Naar de boerderij

Dinsdag 21/4. En ja hoor, het was vannacht 4 uur dat ik wakker werd van iets zachter gezang. Had al watjes klaargelegd, dus die in mijn oren en zelfs toen nog wel een hele tijd wakker gelegen! Hoe die mensen dat zelf volhouden, vroeg ik me af. En of ze dan overdag allemaal niks te doen hebben!
Er is weer water gelukkig. Dan voelt het toch iets minder bezwaarlijk om onder de douche te stappen.
Vandaag gingen we samen op pad met Piet en Buzaju, naar Cinchi (vlakbij Ambo voor de kenners) op zo’n 85 km. van Addis. Daar zit een Nederlands gezin dat samen met onze vriend Harry Teuben , een boerderij aan het oprichten is met Nederlandse koeien. Eigen inbreng van 3 aandeelhouders en verdubbeld door de Nederlandse regering.
We vertrokken rond half 10 en waren er rond half 12, niet slecht. Eerst de stad uit. Het was al behoorlijk warm, dus even langs de weg wat waterflesjes ingeslagen. Langs de bekende kleine slagerijtjes met open voorkant, waar de geslachte koeien aan haken hangen (zoals ik me dat bij ons herinner uit de jaren 60). Af en toe in de zon en buiten wordt er vlees gesneden, dus helemaal in de zon en vlak langs de weg met veel stof en uitlaatgassen!
Het land zag er erg droog uit, het had nog niet veel geregend. Hier en daar werd er met ossen geploegd en het graan met ossen gewannen. Blijft een mooi gezicht. Na ca. 80 km moesten we van de hoofdweg af en 6 km op een graffel weg, dus ramen dicht vanwege het stof. Na 6 km moest er even goed opgelet worden, waar er naar links gegaan moest worden. Op een eigen aangelegde `weg` gingen we naar de boerderij. We zagen een overkapt deel, waar de koeien komen te staan. Er waren 3 containers met elkaar verbonden met een gras dak er boven. Binnenin een overkapte ruimte, waar eigenlijk geleefd wordt. Eén container was ingericht als schooltje voor de 3 kinderen, één als slaapkamer voor het echtpaar en de kinderen en 1 als slaapkamer voor de juf en 3 vrijwilligers uit Nederland, die er tijdelijk zijn. Heel mooi gelegen op een vlak stuk land tussen de heuvels, maar wel in the middle of nowhere! Er waren al 72 koeien, die met een cargo vlucht van Ethiopian Airlines in een soort kratten waren ingevlogen. Inmiddels waren er al 4 kalfjes. Schattig om te zien. De overkapping was nog niet helemaal klaar. Op dit moment waren er een aantal mensen bezig de vloeren met cement te storten. Ook was er een huis (toekoel) voor het gezin in aanbouw. Het is de bedoeling dat er vanuit Debre Zeit nog eens 60 koeien bij komen. Dat ze eigen voer voor de koeien gaan verbouwen en de melk verkocht gaat worden. Een mooi idee en er was in de paar maanden dat ze er zitten al veel gebeurd. We aten even een broodje mee en hebben de verse melk geproefd. Was lekker, ook nog een lege cola fles gevuld en meegenomen! Het was heel leuk om te zien, maar het is een hele onderneming om met je gezin daar zo te zitten. Zonder stroom, wel een generator. Zonder internet, dan moet je eerst de weg afrijden en de helft van de tijd geen telefoon verbinding, dus dan helemaal niks! Na de terugweg in Addis eerst even langs de garage om te kijken hoever het met de auto is! Van de weg af, op een hobbel weggetje waar de was hier en daar dwars over de straat hing, echt een achterbuurtje dus, met aan het eind een grote poort. Daarachter was de “garage”. Nou ja, wat je garage noemt dan. Het terrein stond helemaal vol met auto’s en ergens een beetje achteraan Piet zijn auto. Een brug met mangat of zo was er niet, dus de voorwielen waren zo’n 20 cm verhoogd met klossen en er lag iemand onder. Op die manier wordt alles gerepareerd. Hoezo Arbodienst en veiligheidsvoorwaarden voor personeel? Bij Piet zijn de voorbereidingen voor het feest begonnen. De eerste emmer met hopblaadjes staat al te fermenteren voor het bier! Dagnew kwam nog langs om een doos Ethiopische wijn voor ons te brengen en de bestelling voor de drank te bespreken.
In verband met de executies van Ethiopische christenen in Libië zal er morgen een protest demonstratie in Addis zijn. De regering heeft de winkels geadviseerd gesloten te blijven. De Islamitische mensen hebben aangegeven dat diegenen die dit gedaan hebben, niet bij hun geloof horen en dat ze hier gewoon met andere religies willen samenleven. Vanwege dit hele gebeuren zijn de mensen hier onrustig. Daarom lijkt het ons ook beter onze geplande trip voor morgen naar Tiya en een rotskerk (50 km ten zuiden van Addis) in overleg met Shelemew en Anteneh, (vrienden die voor een auto en begeleiding zouden zorgen), niet te gaan doen morgen. Eerst maar eens rustig afwachten hoe men hier reageert.

Groetjes, Leny.