Shoppen

Hartelijk dank voor de reacties. Leuk ook om te weten dat het gelezen wordt!

Zaterdag met Ragie naar de Bazaar geweest van de hulporganisaties. Het was op een binnenplaats van een mooi oud compound. We zijn vanwege de grote vergadering maar buitenom gereden en hadden zodoende weinig last van alle verkeersdrukte. Er waren allemaal stalletjes met Ethiopische, handgemaakte kunst en gebruiksvoorwerpen. Hele leuke dingen ook gerecycled van flesdoppen tot melkzakjes. Daar kunnen we hier nog wat van leren. Veel buitenlandse kopers uit o.a. Azië, eigenlijk maar weinig Nederlanders. Er was ook een stand met mooie sieraden en andere dingen van een groep vrouwen, die een heel project hebben opgezet om vrouwen en gezinnen met HIV een eigen inkomen te genereren. Het was daar erg druk, dus heb even een adres opgevraagd en daar ga ik zeker van de week een keer rustig kijken. Hebben ook een website: entotobethartisan.com

Er zijn inmiddels 2 metrolijnen klaar en werkend, die gedeeltelijk onder en boven de grond rijden. Er wordt door de mensen veel gebruik van gemaakt. Het is ook goedkoper dan de normale taxi. Van het één naar het andere eindpunt voor 6 Birr (0,24), terwijl je met de taxi moet overstappen, vaak lange wachtrijen hebt en 15 Birr (0,60) kwijt bent. Dus het is wel een verbetering voor het vervoer in de enorme stad met inmiddels 9 miljoen inwoners. (Hoewel je jezelf ook af kunt vragen of dit nou de grootste prioriteit had als je bedenkt dat nog regelmatig hele delen van de stad zonder water en/of elektriciteit zitten!) Het is niet meer zo’n grote puinhoop in de stad als de laatste 2 jaar, met al die aanleg van de lijnen en stations en opengebroken wegen. Wel valt het op, dat op plaatsen waar er veel huizen hiervoor moesten wijken, deze nog maar voor een deel afgebroken zijn. Hierdoor zie je veel halve- en restanten van huizen, waarin dan weer veel puin en afval gestort is. Dat geeft de indruk dat er overal afvalhopen liggen.
Je kunt goed merken dat de vergadering weer is afgelopen en de hoge buitenlandse gasten weer verdwenen zijn. Hiermee is ook het grootste deel van de politie en security weer weg.
Inmiddels heb ik ook een bezoekje gebracht aan de toeristenwinkeltjes bij het postkantoor. Tot mijn verbazing is er midden tussen de kleine oude winkeltjes een groot flatgebouw herrezen, met op de 1e 3 verdiepingen allemaal winkeltjes. Het schijnt dat een aantal winkeliers dit gezamenlijk hebben opgezet. Hoewel het er helemaal niet druk was, klaagde men niet; het ging goed! Bij een aantal hebben we al jaren inkopen gedaan, dus die kennen me en er werd gelijk macchiato gehaald. Het leven was prima werd me uitgebreid gezegd, terwijl er (voor mij) heel duidelijk werd gewezen naar de schoonmaakster die er rondliep. Ja met vreemden er bij, wordt er niet over de situatie gepraat! Ander onderwerp dus maar, mijn familie. Foto’s bekeken en gezegd dat ik nog wel een keer terug kwam! Inmiddels belde ook Ragie, dat hij weer onderweg was om me op te halen. Gisteravond viel het licht uit. Gelukkig heeft Piet een kleine generator, die tot half 11 draaide. Dus zorgen dat je vóór die tijd in bed ligt anders is het wel heel lastig met een kaarsje of je zaklantaarn.
Vanmorgen zat er nog net een beetje warm water in de boiler gelukkig. Maar opeens was er ook geen water meer in het hele huis, dus de generator weer aan (licht was er nog niet) om het water uit de tank te pompen!
Vandaag moest Dessitu weer naar de tandarts. Ondertussen gingen Ragie, Piet en ik op zoek naar een cadeautje voor de 2 maanden oude kleindochter van Giovanni. Dessitu wist te vertellen dat ze al genoeg kleding hadden, dus op zoek naar een knuffel. Dat bleek nog niet zo gemakkelijk en we vonden niks leuks. Daarom vanmiddag maar -samen met Dessitu- met de lokale taxi naar de Mercato (grootste markt in Afrika). Dat betekende eerst alles wat belangrijk is uit mijn tas. Wat los geld in een zij vakje en horloge en sieraden af. Op de heenweg stapten we in een taxi (minibusje), waarin het lekker rustig was. Maar we waren nog geen kilometer verder, of er zaten inmiddels op de 12 reguliere zitplaatsen (incl. chauffeur), 19 personen gepropt. Met ook nog grote tassen en een grote eiermand. Niemand die er iets van zegt en ze gaan gewoon ongeveer bij elkaar op schoot zitten. Voor zover dat kan, want de ruimte tussen de stoel vóór je is zo klein, dat je sowieso al met je benen schuin moet zitten. Op de Mercato (een dorp op zich) ook veel nieuwe gebouwen vol met kleine winkeltjes. Een hoop van hetzelfde en je vraagt je af, hoe ze overleven. Veel drukte, erg warm, overal volgeladen (met 20 matrassen op het hoofd) mensen en auto’s! Geen enkele buitenlander te bekennen. Maar we vonden een cadeautje en manoeuvreerden overal tussendoor, op dezelfde route weer terug naar de taxi. Op de terugweg slechts 17 mensen aan boord en we werden netjes voor het zijweggetje bij Piet afgezet. Even uitpuffen met een kop verse citroen/sinaasappel thee en ja hoor, het licht floept ook weer aan. Dus maar gauw dit verhaal wegsturen, dan lukt het misschien!
Groetjes en tot de volgende keer maar weer.
Leny